Te dwa pożółkłe kartoniki wielkości 8 x 12 cm zostały odnalezione w głowicach telefonicznych firmy Siemens. Do dzisiaj istnieją one w poniemieckich budynkach na osiedlu Blachownia (Blechhammer) w Kędzierzynie-Koźlu. Domy te zostały zbudowane w latach 1940-1944 i były zamieszkałe przez niemiecką kadrę techniczną pracującą w OWH Blechhammer oraz ich rodziny. Jako pracownikom kierowniczego szczebla, telefon umożliwiał im bezpośredni kontakt ze swoją pracą. Musimy pamiętać, że był to czas wojny i każda chwila była cenna, aby podjąć ważną decyzję w sprawie uruchomienia i produkcji w fabryce benzyny syntetycznej. Pierwsza kartka z budynku nr.7 (von Bau 7) pochodzi z dzisiejszego przy ulicy Władysława Reymonta nr 6 . Możemy na niej przeczytać nazwiska mieszkańców z okresu wojny. Na drugiej z budynku nr 4 (von Bau 4, dzisiejszy budynek przy ulicy Władysława Reymonta 4), oprócz niemieckich nazwisk widzimy również nazwiska polskich mieszkańców, którzy mieszkali tam i pracowali przy powojennym uruchamianiu zakładów.
W archiwum naszego Muzeum posiadamy także fotokopie książeczki telefonicznej zakładów OHW Blechhammer. Na jej stronach możemy odnaleźć telefony dyrektorów zakładu, poszczególnych wydziałów, obrony przeciwlotniczej FLAK, straży pożarnej, policji, Gestapo, obozów robotników przymusowych, więźniów, jeńców wojennych, szpitali, oraz innych instytucji niezbędnych do budowy i funkcjonowania ogromnego zakładu.
Szybka i sprawna komunikacja, w tym wypadku telefoniczna, była drogą do sukcesu przy budowie tak dużego kompleksu, jakim były zakłady Oberschlesische Hydriewerke Blachhammer.
Autor: Waldemar Ociepski
