Kim jesteśmy?
Pasjonaci historii regionu
Śląska bitwa o benzynę...
Stowarzyszenie Blechhammer 1944 jest organizacją skupiającą pasjonatów historii, skoncentrowaną na upamiętnieniu wydarzeń związanych z Kędzierzynem-Koźlem podczas II wojny światowej. Miasto to miało istotne znaczenie dla Niemiec ze względu na fabrykę produkującą benzynę syntetyczną, która była celem amerykańskich nalotów. Stowarzyszenie utworzyło izbę pamięci w domu kultury, prezentującą pamiątki z czasów wojny, a także angażuje się w poszukiwania zaginionych żołnierzy amerykańskich.
Najnowsze wpisy i wydarzenia
Telefon…
Te dwa pożółkłe kartoniki wielkości 8 x 12 cm zostały odnalezione w głowicach telefonicznych firmy Siemens. Do dzisiaj istnieją one w poniemieckich budynkach na osiedlu Blachownia (Blechhammer) w Kędzierzynie-Koźlu.
„Oddał życie, aby pozostać przy umierającym lotniku”
Sgt. Alan D. Mackie Jr. był radiooperatorem na pokładzie B-17 Flying Fortress o nazwie własnej „Achtung”, zestrzelonego w dniu 27 sierpnia 1944 roku podczas nalotu na Blechhammer. Sierżant Mackie nie przeżył katastrofy. Otrzymane przez nas niedawno z USA materiały pokazują, że jego śmierć była rezultatem heroicznej postawy Mackiego, który usiłował ratować innego członka załogi „Achtung”.
Poniżej tłumaczenie artykułu, który ukazał się w 1946 roku w jednej z amerykańskich gazet.
Działamy...
Nasze projekty
Wesprzyj naszą działalność wpłacając pieniądze poprzez PayPal lub bezpośrednio na nasze konto:
PL49 2030 0045 1110 0000 0265 6150
Ocalić od zapomnienia
Ocalanie historii bitwy o benzynę i obozów pracy przymusowej w Kędzierzynie-Koźlu podczas II wojny światowej jest kluczowe. W tym mieście, ważnym dla produkcji benzyny syntetycznej, fabryka była celem amerykańskich nalotów. Pracowało tam około 50 000 jeńców. Działania takie jak te podejmowane przez Stowarzyszenie Blechhammer 1944, które utworzyło izbę pamięci, są ważne dla przekazania tej historii kolejnym pokoleniom, podkreślając skutki wojny i znaczenie pokoju.
Noc muzeów
13 maja 2023 miała miejsce kolejna edycja Nocy Muzeów.
Projekcja filmu pt. Ostatni Lot
Rutrum cubilia quam imperdiet natoque est. Nec nulla habitasse at metus.
Wykład Janusza Wróbla pt. IG Farben Auschwitz. Obrona przeciwlotnicza i amerykańskie naloty w 1944 r.
Rutrum cubilia quam imperdiet natoque est. Nec nulla habitasse at metus.
01. Badania archiwalne i źródłowe
Jest to początkowy etap, który obejmuje zbieranie informacji z dostępnych dokumentów, archiwów, pamiętników, listów i innych historycznych materiałów. Badacze starają się zrozumieć kontekst i szczegóły wydarzeń historycznych.
02. Praca terenowa i wywiady
Polega na odwiedzaniu miejsc historycznych, przeprowadzaniu wywiadów z świadkami historii, potomkami osób związanych z wydarzeniami oraz lokalnymi ekspertami. Często odkrywa się nowe fakty lub perspektywy, które nie były znane z dokumentów.
03. Konsolidacja i analiza:
W tym etapie zebrane informacje są analizowane, porównywane i zestawiane, aby stworzyć spójny obraz przeszłości. To proces wymagający gruntownej analizy i interpretacji danych.
04. Dzielenie się wiedzą i edukacja:
Ostatni etap polega na przekazaniu odkrytej wiedzy społeczeństwu. Może to obejmować publikacje, wystawy, utworzenie muzeów, izb pamięci, tworzenie filmów dokumentalnych, organizowanie wykładów i innych działań edukacyjnych. Celem jest szerzenie wiedzy o przeszłości i jej zachowanie dla przyszłych pokoleń.
Dlaczego warto nas odwiedzić...
Inni o nas
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Ut elit tellus, luctus nec ullamcorper mattis, pulvinar dapibus leo.
100% Goes to The Field
Nasze muzeum
Godziny otwarcia: wt, śr, pt: 10:00 – 14:00, czw: 14:00 – 17:00
Obóz Judenlager w Sławięcicach
Podstawowe fakty o obozie….
Judenlager, obóz pracy i filia Auschwitz-Birkenau, powstał w okolicach Kędzierzyna-Koźla w Sławięcicach. Budowa tego obozu rozpoczęła się w 1942 roku, początkowo jako miejsce koncentracji lokalnej populacji żydowskiej.
Obóz znajdował się przy drodze prowadzącej do dworca kolejowego w Sławięcicach przylegający do bocznicy kolejowej zakładów chemicznych w Blachowni. Teren obozu, o powierzchni około 4 hektarów, otoczony był 4-metrowym murem betonowym z elektrycznym drutem kolczastym i wieżami strażniczymi. W obrębie obozu znajdowało się około 25 drewnianych baraków mieszkalnych i szpitalnych, a także inne budynki użyteczności publicznej
Świadectwa ocalałych z obozu opisują ekstremalne warunki, w jakich przetrzymywano więźniów. Wiener wspominał o głodzie, pragnieniu, braku jakiejkolwiek roślinności, a także o przemocy ze strony strażników. Wspomniał również, że obóz był otoczony wysokim płotem z drutu kolczastego i karabinami maszynowymi na wieżach strażniczych skierowanymi na więźniów
21 stycznia 1945 roku, w wyniku zbliżającej się Armii Czerwonej, obóz został ewakuowany. Około 4000 więźniów wyruszyło na tzw. marsz śmierci do obozu Groß-Rosen. Podczas tego marszu esesmani zabili około 800 więźniów. Przed wyzwoleniem obozu, baraki z chorymi więźniami zostały ostrzelane, obrzucone granatami i podpalone przez esesmanów